.: Materiały wybuchowe :.

Jak to działa?

Bomba lub pocisk może zawierać kilka rodzajów materiałów wybuchowych eksplodujących w określonej kolejności. Detonatorem jest materiał o czułości poniżej 20. Ma on stosunkowo małą masę; jego wybuch detonuje ładunek pośredni, który dopiero powoduje eksplozję całości. Na przykład zapalnik z piorunianem rtęci (czułość 8) może detonować ładunek tetrylowy (czułość 70), a ten z kolei powoduje eksplozję trotylu o czułości 110, stanowiącego główny ładunek pocisku. Detonator można pobudzać do wybuchu na wiele sposobów. W zapalniku elektrycznym, na przykład, prąd przepływa przez cienki drucik, rozgrzewając go do czerwoności. Zapalniki tego rodzaju można stosować w tych sytuacjach, gdzie istnieje możliwość podłączenia źródła zasilania, na przykład akumulatora.
Niektóre bomby mają zapalniki uruchamiane przez umieszczoną z przodu iglicę. Gdy bomba styka się z podłożem, iglica uderza w spłonkę. Eksplozja materiału detonującego w spłonce zapoczątkowuje wybuch bomby.
Naboje do broni palnej są również wyposażone w spłonki. Po naciśnięciu spustu zwalniana jest sprężyna, która popycha iglicę. Uderzona spłonka eksploduje, powodując wybuch umieszczonego w łusce właściwego ładunku miotającego.

 

W łusce pocisku przeciwpancernego znajduje się materiał wybuchowy, który nadaje pociskowi taką prędkość, że jest on w stanie przebić pancerz czołgu.

Takie efekty uzyskuje się dzięki zastosowaniu specjalnych materiałów wybuchowych. Używa się ich podczas ćwiczeń wojskowych, na przykład dla symulacji ostrzału artyleryjskiego. Nie mają dużej siły rażenia, jednak mogą spowodować śmierć bądź trwałe kalectwo u osób, które znalazły się zbyt blisko eksplozji.