.: Materiały wybuchowe :.

Materiały kruszące
 

Kruszące materiały wybuchowe są używane do napełniania pocisków, granatów oraz bomb konwencjonalnych. Podczas obu wojen światowych najczęściej używanym materiałem wybuchowym był trójnitrotoluen, lepiej znany pod skrótową nazwą TNT. Jego współczynnik siły rażenia wynosi 95, prędkość detonacji to około 25000 km/h, a współczynnik czułości wynosi 110. Innym materiałem wybuchowym jest czteroazotan pentaerytrytu (PETN). Charakteryzuje się współczynnikiem siły rażenia 166, detonuje z prędkością nieco ponad 29000 km/h i ma współczynnik czułości 40 (czyli jest bardzo czuły, dlatego używa się go w spłonkach naboi).
Następnym bardzo silnym materiałem wybuchowym jest RDX, czyli heksogen lub cyklonit. Posiada siłę rażenia 167 i ma jedną z najwyższych prędkości detonacji, która wynosi 30200 km/h. Cyklonit jest przy tym średnio czuły - jego współczynnik czułości wynosi 55.
Tetryl jest substancją wymagającą szczególnej ostrożności podczas przygotowania do użycia, gdyż ten silny środek wybuchowy jest trujący. Jego współczynnik siły rażenia wynosi 120, szybkość spalania detonacyjnego - 26000 km/h, a czułość -70. Taka czułość czyni tetryl idealnym środkiem na ładunek pośredni, przekazujący falę detonacji z detonatora (zapalnika) na główny ładunek burzący, który jest mniej czuły.

 

Bomba atomowa zrzucona na Hiroszimę zamieniła miasto w morze gruzów. Bomba miała siłę rażenia odpowiadającą 12000 ton TNT i całkowicie zniszczyła zabudowania na powierzchni 13 km²

Żołnierze podczas szkolenia dotyczącego zastosowań plastikowych materiałów wybuchowych. Materiały te wytwarza się, mieszając silny materiał wybuchowy z woskiem bądź gęstym olejem.